2014 ile bir çeyrek bitti ve hiçbir şey beni en iyi şekilde vurmadı, henüz benim için bir eşzaman Indie Rock yıl en iyisi.
Şimdiye kadar.
John Sieger ve Greg Koch’un albümü neden bu kadar harika? Parmağımı üzerine koyamıyorum. Beni ağlatan ya da çığlık atan “Parkta Bir Yürüyüş” te kimsesi yok. Gerçekten de 1960’ların sonlarında Rolling Stones gibi çok büyük görünüyor. “Let It Bleged” dönemi, hala twang ve grit ile dolu olduklarında, dövme yapmadan önce onları glam rock öngören iyi üretilmiş bir hit cihaza ve 1970’lerin “daha temiz” bantlarına dönüştürdünüz. . “Over the Falls” o kadar açıkça bir Mick Jagger melodisi ki, onun üzerinde şarkı söylemediğine inanamıyorum. “Tekrar denememe izin ver” de bit başarı biti daha iyi yapmazsa, o zaman deli olmalıyım.
İyi eski doğru ülke rock benim tercih ettiğim türlerden biri, belki de bu yüzden bu benim için çok iyi yankılanıyor. Ya da belki de melodileri o kadar iyi hazırlanmıştır ki, Dwight Yoakam’ın yanı sıra Bodeans’ın beğenileri tarafından da kaplanmıştır.
CD bebeğinde ve satın almadan önce deneyebileceğiniz diğer yerlerde sunulmaktadır. Üzerine binmeni öneririm. Şimdi.